Na een heerlijke rustdag waarbij ik de blog heb geschreven, maar weer eens problemen had met het uploaden van de filmpjes naar Youtube toch weer online gekregen.
‘s Avonds naar de Komodo Beachclub gegaan om even wat te eten. Helaas had Katja een verschrikkelijke hoofdpijn en die ging met Nathalie alweer snel terug naar de villa. Tijdens het eten was er nog Balinees dansen door twee Balinese vrouwen. Deze vrouwen konden wel eng met hun vingers buigen, maar het was wel leuk om een keer te zien. Marit nog met veel moeite op de foto en toen snel naar de villa. Uiteraard sliep Katja al en waren wij ook best wel moe.
Vandaag stond er een bezoek aan het strand bij Nusa Dua. Wij hadden gehoopt dat we hier een dag aan het strand konden liggen en genieten van de zee. Helaas was dit een verkeerde gedachte. Aangekomen bleek dat ook hier de Indonesiërs het uitbaten wederom goed hadden ingevoerd.
Maar aangezien ik de meiden had beloofd als het niet te duur zou zijn zouden gaan jetskiën moesten we toch naar het strand. Onze chauffeur was voor ons een goede tolk en ik gaf aan dat ik niet met een instructeur wilde, omdat ik mijn dochters wilde meenemen. In eerste instantie kon dit niet en moest ik toch mijn vaarbewijs laten zien. Nadat we alles hadden geregeld zijn we naar de jetski’s gelopen.
Aangezien het bijna laagwater was moesten we wel opschieten anders was het niet meer mogelijk. Met een medewerker werden we met twee jetski’s naar wat meer open water gebracht. De medewerker stapte vervolgens af en Katja die met de andere jetski was meegegaan stapte bij mij op. Met de GoPro bij de hand startte ik de motor van de jetski die prompt bij een beetje gas uitviel. Het leek erop dat de motor verzoop. De medewerkers zeiden dat ik het nog een keer moest proberen, maar ik gaf aan de motor steeds uitviel. Gelukkig werd er snel een andere jetski gehaald en konden we een kwartiertje over het water knallen.
De meiden met Marit tussen Katja en mij in vonden het gaaf. Marit uiteraard wel wat eng, maar naderhand vond het ze wel kicken. Na een kwartier knallen werden we weer naar het strand gebracht. We zijn even wat gaan drinken en de dames probeerden even wat te zwemmen. Maar aangezien de branding hier ongeveer een kilometer uit de kust ligt is het bij laagwater ook echt laagwater. Het water komt bijna niet boven je knieën. Bij gebrek aan strandbedjes en enige sfeer zijn we na het drinken naar de auto gelopen en hebben we ons laten afzetten bij onze villa. Tijdens de rit van Nusa Dua bedacht ik mij dat ik eigenlijk nog we een ketting wilde kopen die ik had gezien bij een zilversmid in Ceduk. Dus ik aan onze chauffeur gevraagd of we daar nog even langs konden rijden. Dit was uiteraard weer geen enkel probleem. Bij nader inzien vond ik deze ketting toch niet zo mooi en zijn we nog twee andere zilversmederijen langsgegaan. En bij de laatste vond ik een mooie ketting waar ik thuis wel even een leren koord voor moest kopen, omdat het hier van touwtje was gemaakt en bij de eerste de beste zweet bui was deze uit gelubberd. Na de aanschaf van wederom weer een sieraad zijn we afgereisd naar de villa
Aangekomen in de villa kwam de eigenaar van het complex naar ons toelopen en vertelde ons dat de villa naast ons die net even wat luxer was beschikbaar was. De mensen die deze hadden gehuurd hadden zich afgemeld en of wij voor de laatste dagen wilden vertoeven. Aangezien wij al hadden gezien dat deze luxer was zijn we toch nog even binnen gaan kijken en waren we er snel achter dat deze niet een klein beetje luxer was, maar eigenlijk veel luxer. We hadden nu op elke kamer een T.V. en alle apparatuur was nieuwer en van een Duits bedrijven. En uiteraard niet geheel onbelangrijk het zwembad was een stuk groter en dieper.
Snel hebben we al onze spullen bij elkaar geraapt en zijn we naar de andere villa verhuist. De dames konden nog snel even zwemmen en douchen (in de aanwezige buitendouche!) om op tijd weer klaar te staan voor ons vervoer naar een restaurant in Ubud. Daar hebben we heerlijk gegeten met een uitzicht op de rijstvelden. Het was wel erg vreemd dat we de enige waren. Maar het eten was uitstekend en de prijs was ook niet te duur. De saté ayam werd zelfs op een kleine barbecue op tafel gezet. Na het eten zijn we weer door onze chauffeur naar onze villa gebracht. Hier nog even wat gedronken en toen lekker naar bed.
Voor de volgende dag hadden we wederom een rustdag ingepland. Na alle avonturen probeerden we een klein beetje rust te pakken. We hadden tenslotte nog maar een week en we wilden toch nog wel wat dingen gaan bekijken. Tijdens de rustdag in onze villa hebben de meiden een heerlijke body scrub gekregen. Daar lagen ze dan met z’n tweeën op de bedjes aan de rand van het zwembad. Eerst giechelen omdat het kietelde en later lagen ze bijna te slapen.
Vanwege de volle maan en de vloed waren de golven van de zee immens hoog en kwamen enkele malen helemaal via de trapopgang helemaal tot in de tuin. Dit was wel erg leuk om te zien. Aan het einde van de tuin waren glasplaten geplaatst en sloegen de golven hier tegen aan. Overigens staat deze kuststrook bekent als een zeer goede surf plek en worden hier ook regelmatig internationale wedstrijden gehouden.
’s Avonds zouden we gaan eten bij de leeuwen in het nabij gelegen Bali Safari en Marine Park. Midden in het park is een restaurant gebouwd met grote ramen waar aan de andere kant van de ramen twee leeuwen rondlopen. Onze chauffeur had ons netjes bij de ingang van het park neergezet en ons aangemeld. Vervolgens werden we met een open safari bus naar het restaurant gebracht. In de lobby van het restaurant stonden twee verzorgers met een bintoerong (ook wel beermarter genoemd). De naam van de beermarter was Missy en ze was zeer nieuwsgierig. Ik had op de camera de microfoon geplaatst met de windbescherming en dat lijkt op een marmot. Missy probeerde dan ook steeds naar mijn schouder te klimmen om te onderzoeken wat er op de camera zat. Nadat ik de camera aan Nathalie had gegeven klom Missy van de schouder van de verzorgster af en ging ze op mijn schouder zitten. Wat mij opviel van dit mooie dier dat ze een verschrikkelijke sterke staart hebben die ze gebruiken voor het vasthouden. Ik vond het een onwijs gave ervaring om dit tamme dier op mijn schouder te hebben.
In het restaurant aangekomen werden we naar onze tafel begeleidt en zagen we een aan de andere kant van het glas twee leeuwen liggen. In eerste instantie leek het erop dat ze weinig zin hadden om ons te vermaken, maar na enige tijd begonnen ze te bewegen en dan zijn het toch echt indrukwekkende dieren om te zien. Wat een souplesse en kracht hebben deze dieren. Soms lagen ze te gapen en dan is de bek echt enorm en de tanden zijn ook niet misselijk. Wat wel een beetje zielig was dat wanneer de leeuwen naar achteren liepen dat er elke keer een jeep was die ze weer naar voren dreef om er maar voor te zorgen dat de toeschouwers de leeuwen konden zien. Maar we hebben tijdens het eten toch wel leuke beelden kunnen maken.
Net voordat het eten werd geserveerd was er buiten een korte show. Dit was erg leuk om te zien en zag er ook spectaculair uit met veel vuur en spektakel. Na deze show zijn we weer naar binnen gelopen en werd ons eten gebracht. We hebben goed gegeten en zijn na het eten weer met een busje naar de ingang van het park gebracht. En uiteraard stond onze chauffeur weer op ons te wachten. Gelukkig was het niet zo ver rijden en waren we met 15 minuten weer bij onze villa. Nog even wat gedronken en daarna heerlijk naar bed. De volgende ochtend stonden er weer nieuwe avonturen op de planning.
Vandaag zouden we olifant gaan rijden. Sandi onze chauffeur had dit de avond van te voren voor ons gereserveerd bij de Bali Safari and Marine park. Zoals gewoonlijk was Sandi weer op tijd bij de villa om ons op te halen. Aangezien het maar een kwartiertje rijden is was het niet nodig om vroeg op te staan. Eenmaal bij het safaripark aangekomen was het al een drukte van jewelste. Er waren zeer veel Aussies aanwezig. Helaas had Sandi ons in de verkeerde rij laten plaatsnemen waardoor we 20 minuten voor niks hadden gewacht, maar we hebben vakantie dus niet echt belangrijk. Na het betalen van de tickets wat volgens mij de duurste uitgave op Bali is geweest zijn we met de safari bus het park binnen gereden. We moesten wel even doorlopen aangezien wij om half elf de olifanten rit zouden hebben. Maar we kwamen op tijd aan en na het opruimen van enkele waardevolle spullen zijn we op de rug van een olifant geklommen. Katja en Nathalie zaten met elkaar op een olifant en ik zat met Marit op een olifant. Ik moet zeggen dat het niet echt comfortabel is, maar dat het zeker een ervaring is. We zijn met olifanten een stuk gaan lopen en kwamen op een veld aan waar zebra’s, neushoorns en nog wat andere dieren rustig aan het grazen waren. Aangezien er ook een mogelijkheid bestaat om te overnachten op het park stonden er rondom allemaal lodges.
We waren met ene redelijk groep met mensen en olifanten en op een gegeven moment ging een olifant water opzuigen met zijn neus en gooide dat over zijn rug. Gelukkig deed onze olifant dit niet, maar het was wel leuk om te zien. Toen we terug liepen met de olifanten kwam er een jeep van het park aanrijden en die kon niet verder omdat alle olifanten erom heen gingen staan. De gasten in de jeep waren best wel een beetje bang. Op de terugweg gingen de begeleiders van de olifant af en vroegen of we foto’s wilden hebben. We gaven de camera en ze maakten foto’s van ons. Aangezien de olifanten niet echt stil stonden moest je soms goed oppassen dat je voeten niet tussen twee olifanten kwamen. Je moest dan even snel je benen omhoog trekken.
Na onze olifantenrit zijn we gaan kijken bij een olifant met een baby olifantje. De meiden kochten een bos wortelen en mochten met een verzorger de grote olifant voeren. Het is wel heel mooi om te zien hoe subtiel de olifant met zijn slurf alles kan doen. Het kleine olifantje mocht niet gevoerd worden, maar deze was zo nieuwsgierig dat Katja toch wat wortels kon geven. Eerst was Marit wel wat bang, maar na een tijdje durfde ze samen met Katja wortelen te geven.
Aangezien de kosten van het park dermate hoog waren wilden we toch wel wat zaken bekijken. We zijn naar de witte tijgers gelopen, omdat deze gevoerd zouden worden. Onderweg zijn we langs de Komodo varanen en stekelvarkens gelopen. Die varanen blijven toch wel griezelige beesten en de stekelvarkens hadden volgens mij een ADV dag.
Ook de tijgers waren in diepe rust en deden niet veel. Hieruit konden we toch wel concluderen dat het voeren van de tijgers nog niet ging plaatsvinden. Aan de andere kant van deze plek waren drie grote hokken waar ze 3 verschillende pythons liggen. Er lag een grote schaal met water waar een Sumatraanse python in lag. Ik geloof dat we tijdens onze jungle trip mazzel hebben gehad dat we deze niet zijn tegengekomen. Wat een vreselijk groot beest was dit. En ze komen over alsof ze niet vooruit te branden zijn, maar volgens mij zijn ze razendsnel.
Aangezien het voeren van de tijgers op zich liet wachten zijn we snel naar de show van de olifanten gelopen. We kwamen net op tijd aan om het einde van de show te zien. Er was een waterbassin rondom het terrein en in de show was er een man in het water gevallen. Op een gegeven moment kwam er uiteraard een olifant en haalde met zijn slurf heel voorzichtig de man uit het water. Ook hier was het weer verbluffend om te zien hoe subtiel ze met de slurf omgaan. Na de show kregen we een uitleg over de olifant. Tijdens het praatje van een verzorger was er een olifant die van links naar rechts door het waterbassin ging. Erg mooi om te zien dat ze helemaal onder water gaan en met het puntje van hun slurf blijven ademen. Na deze uitleg mochten we het terrein oplopen om met de olifanten op de foto te gaan. Zo stonden we heel dicht bij deze kolossale dieren die uiteraard zo opgevoed echt lieve beesten zijn.
De olifanten gingen weer naar hun hokken en wij hebben onze handen gewassen en zijn vervolgens verder het park ingelopen. We liepen langs de witte tijgers en zagen dat ze nu wel gevoerd gingen worden. Toch weer snel naar binnen gelopen en je zag dat ze wakker waren geworden en dat ze klaar lagen om hun eten te krijgen. Van boven de plek waar wij stonden werd op een gegeven moment een stuk vlees naar beneden gegooid en één van de tijgers zat dit vlak voor het glas op te eten. De verzorgers hadden ook een stuk vlees in een boom vastgemaakt en de andere witte tijger klom zeer snel de boom in om het stuk te pakken. Dan zie je weer de kracht van deze dieren. Na het voeren van de witte tijgers was het tijd om zelf wat te eten. In het restaurant was genoeg plaats en voor iedereen wat wils. Van pizza tot heerlijke tonijn van de BBQ. We hebben dan ook even lekker gezeten en heerlijk gegeten.
In het park zat ook een klein waterpark waar kinderen konden spelen. Uiteraard wilde onze waterrat Marit daar wel even kijken. Maar wij hadden met ons polsbandje geen toegang toe en moest je hier extra tickets voor kopen, maar dat hebben wij niet gedaan, omdat we voor de dieren kwamen en niet om te zwemmen. Verderop in het park waren nog wat achtbaantjes en andere spielerei waar wij uiteraard met ons polsbandje ook geen toegang tot hadden en ik hier geen extra tickets voor ging kopen. Wat een onzin als je al zoveel geld uitgeeft aan een park.
Toen we terugliepen zagen we dat je op de foto kon met een orang oetan. We vonden dit eigenlijk best wel zielig maar toch eigenlijk ook best wel leuk. Dus Nathalie alleen en Katja en ik samen. En het was een lief beest en het is ongelofelijk hoe zacht de handen van deze dieren zijn. We hadden bij het kopen van de toegangskaarten 4 kaartjes gekregen die we konden in zilveren voor foto’s. We hebben twee foto’s uitgekozen en die meegenomen.
Van de medewerkers hadden we begrepen dat het ook mogelijk was om met een leeuw op de foto te gaan. Dit leek ons wel leuk en zijn naar de plek gelopen waar we ook waren toen de witte tijgers werden gevoerd. En hier lag een welp van 9 maanden op een kist en kon je één voor één op de foto. Doordat Marit tussendoor toch had gekozen om met orang oetan op de foto te gaan hadden we nog 1 foto voucher over, maar voor de prijs konden de meiden wel op de foto met de leeuw. Het was best wel druk dus moesten ze in de rij gaan staan. Eerst ging Katja en eigenlijk zonder angst (?) ging Marit. Je mocht de leeuw aaien en de leeuw bleef ook rustig liggen. Nathalie en ik hadden wel het idee dat de leeuw enigszins onder invloed van een rustgevend middel of ze was het gewend en vond het allemaal wel prima.
Tijdens het afdrukken van de foto’s ben ik toch maar als een echte leeuw (sterrenbeeld) ook nog op de foto geweest en ik moet toegeven dat dit best wel leuk was. De foto’s zijn toch wel apart omdat dit in Nederland nooit zou mogen van bijvoorbeeld Wakker Dier. Maar volgens mij bestaat er niet zo’n instantie in Indonesië.
Het was nu al wel weer bijna vier uur en zijn we rustig naar de uitgang gelopen. We kwamen nog langs wat krokodillen en een jachtluipaard en we zijn nog langs de vissen gelopen. Ze hadden hier ook piranha’s die werden gevoerd, maar volgens mij vonden ze kip niet echt lekker. Met de safari bus terug naar de ingang waar onze trouwe Sandi stond om ons weer naar de villa te brengen.
In de villa waren we best allemaal bekaf en hebben we eten besteld en in de villa genuttigd. ’s Avonds nog even een paar potjes kaarten en daarna lekker naar bed. De volgende dag zouden we weer wat tempels gaan bezoeken. Dus hadden we onze sarongs al klaargelegd. Voor we naar bed gingen alle batterijen en camera’s weer op de opladers.
Tijdens het ontbijt spraken we weer over onze Buddha to Buddha collectie en dat we toch nog even wilden kijken bij de zilversmid waar we eerder Buddha to Buddha spullen hadden gekocht. Naast onze tweede bezoek aan de zilversmid hadden we een lijstje met bezienswaardigheden. Sandi was uiteraard weer netjes op tijd bij de villa en we gaven hem ons lijstje. Sandi gaf aan dat we niet alles op 1 dag konden doen. Dat maakte niet uit, maar dan moesten we onze laatste in principe geplande rustdag inleveren voor de bezienswaardigheden. En aangezien dit de laatste dag zou zijn dan ook maar ’s avonds de tassen inpakken.
Dus gingen we weer op pad en onze eerste stop was onze Buddha to Buddha zilversmid. We werden weer herkent door de medewerkers en de meiden hebben 3 paar oorbellen en 2 extra armbandjes uitgekozen en ik heb nog een ring gekocht. Het armbandje voor Marit werd weer even ingekort en op alle spullen kregen we weer het Buddha to Buddha logo gesoldeerd. Meteen even mijn bestaande armbanden laten polijsten en die waren weer mooi schoon.
Onze volgende stop voor de dag waren de rijstvelden tegen de heuvels aan. Aangezien de terrasvormige rijstvelden met hun unieke Subak irrigatiesysteem op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan is het nog steeds gebouwd volgens eeuwenoude technieken. En wanneer je komt aanrijden ook wel een zeer fraai beeld oplevert. Sandi heeft ons afgezet en ik ging zijn auto parkeren. Je kon helemaal naar beneden lopen en aan de andere kant weer naar boven, maar daar hadden Katja en ik niet zoveel zin in. Nathalie en Marit zijn wel even verder gelopen, maar niet helemaal naar beneden. Het gaat toch om het uitzicht en het beeld wat je ziet. Katja en ik zijn even wat gaan drinken en even later kwamen Marit en Nathalie weer terug. De meiden zijn nog even op de foto geweest met een oud baasje die we daar wat geld voor gaven en toen zijn we met Sandi naar de auto gelopen om weer verder te gaan.
Het was nu wel tijd geworden om te gaan lunchen en Sandi bracht ons naar een restaurant met mooi uitzicht op de rijstvelden. Hier hebben we lekker van onze lunch genoten en na de lunch zijn we op pad gegaan om naar onze volgende tempel te gaan. Dit is de tempel waar je kan baden in heilig water. Deze tempel heet Tirta Empul en betekent tempel van het heilige water.
Hier moesten we onze sarong eindelijk om en konden we deze eindelijk gebruiken. Dus voordat we naar binnen gingen hebben we deze netjes met hulp om gedaan. Toch wel grappig een sarong over je korte broek en dan die slippers eronder. Maar goed het hoort zo en dan klagen we niet.
Binnen was het gelukkig niet zo extreem druk en wilden de dames wel graag gereinigd worden. Aangezien er iemand bij de spullen moeste blijven ben ik niet gereinigd wat vermoedelijk een hopeloze zaak zou zijn. Echter toen Marit zag dat er in de baden redelijke grote vissen zwommen was er eigenlijk wel weer klaar mee. Nathalie en Katja zijn vervolgens de baden in gegaan en hebben het procedé gevolgd. Of het ze geholpen heeft weet ik niet, maar ze hebben het in ieder geval geprobeerd. We hebben nog even het tempel complex gelopen en een kleine ceremonie gezien en daarna via uiteraard een markt weer naar de auto. Op de markt nog wat souvenirs gekocht en hard onderhandeld. Na het bezoek aan deze tempel was het weer tijd om naar de villa te rijden. Sandi heeft ons weer netjes afgezet bij de villa.
In de villa aangekomen allemaal even opgefrist en ’s avonds zijn we weer gaan eten bij de Komodo Beachclub. Aangezien het niet extreem duur is en goed te eten is was dit altijd weer een goede optie. We hadden weer Balinese danseressen en nu kon Katja het ook zien. Ook zij is nu met de danseressen op de foto geweest. Altijd leuk voor later. Na het eten zijn we nog even naar de ingang van het hotel gelopen, omdat we wel eens wilden weten hoe het eruit zou zien, maar het was zo donker dat dit niet goed te zien was en zijn we over het strand teruggelopen naar de villa.
In de villa nog even gekaart en wat gedronken en vervolgens moe maar wederom voldaan lekker gaan slapen.
De volgende dag was onze laatste vrije dag op Bali en we hadden nog één tempel op onze lijst staan. We zijn met Sandi op pad gegaan naar de moeder tempel zoals ze deze noemen. Voor een paar rupiah hadden we een gids die ons alles netjes uitlegde. Vanaf het parkeerterrein was het nog een flinke tippel naar de tempel. Tijdens onze wandeling naar boven kwam er een ceremonie langs. Dat is toch altijd weer een aparte belevenis als je de Indonesiërs in een lange sliert naar de tempel ziet lopen.
We zijn vervolgens verder gelopen en werden door de gids rustig rond de tempel begeleid. Ook hier was weer ceremonie. Tijdens een ceremonie lopen de gelovigen met mandjes met fruit en bloemen de tempel in. Deze attributen worden als offer aangeboden aan de goden. Ik weet te weinig van het Hindoestaanse geloof om hier meer over te schrijven, maar om een ceremonie van dichtbij te zien is wel iets apart.
Grappig detail zijn kleine meisjes die ansichtkaarten proberen te verkopen en één heb ik uitgelegd dat we tegenwoordig E-mail gebruiken en dat wij geen kaarten meer versturen. We hebben haar voor de moeite wel een bellenblaas gegeven die ze vervolgens veel spannender vond dan het verkopen van haar kaarten.
Na het bezoek aan deze tempel waar we overigens ook onze sarong aan moesten zijn we naar Ubud gereden. Hier zou een soort kunst markt zijn, maar die hebben we niet gevonden. We hebben in de grote winkelstraat nog wat souvenirs gekocht en ik nog wat kleding en toen was het wel weer tijd om naar de villa te gaan. We hebben het Ubud paleis en de apen niet aangedaan, omdat we al naar een apen tempel waren geweest. Ubud is behoorlijk toeristisch en vreselijk druk met verkeer. Het is leuk om een keer te zien, maar daar houdt het ook mee op.
’s Avonds hebben we in de villa gegeten en was het helaas tijd om onze tassen in te pakken. Gelukkig was dit redelijk snel gereed en konden we nog even kaarten. Na het kaarten allemaal op tijd naar bed. De volgende dag zou een zware dag worden.
’s Ochtends was Sandi mooi op tijd om ons naar het vliegveld te brengen in Denpasar. Na het inchecken en de rugtassen afgeleverd te hebben zijn we even wat gaan drinken. Helaas had onze vlucht een half uur vertraging, maar dat was op zich niet zo erg aangezien we in Singapore tijd genoeg hadden om onze volgende vlucht te halen.
Denpasar naar Singapore is twee en een half uur vliegen en eenmaal geland even door immigration en onze tassen opgehaald. We hadden nu wel wat trek gekregen en we zijn de Burger King ingelopen voor een burger. Na het eten zijn we naar de vertrekhal gelopen en zag ik dat we bij onze vlucht met Finnair early-checkin hadden. Dus snel onze spullen afgeleverd en weer terug door immigration. Na immigration kwamen we in een walhalla van winkels. We hadden genoeg tijd en hebben lekker alle winkeltjes afgelopen. We zijn daarna bij een bar wat gaan drinken en hebben weer even zitten kaarten. Ondertussen nog wat spullen in de winkels gekocht en wachten op onze vlucht.
Om half twaalf vertrok onze vlucht naar Helsinki en we vertrokken netjes op tijd. Onze vlucht zou 11,5 uur duren en kwamen dan ook netje op tijd aan in Helsinki. Met wat slapen en film kijken waren we deze nacht wel doorgekomen. Het blijft toch behelpen en met het gekrijs van een klein kind naast je is slapen best lastig.
Na ons korte bezoek aan Helsinki zijn we weer snel verder gevlogen naar Amsterdam. We landen een kwartier eerder dan gepland in Amsterdam. We waren al snel bij de bagageband waardoor onze spullen nog niet kwamen. Ondertussen hadden we wel onze ouders gezien die ons kwamen ophalen. Nadat we onze bagage hadden nog even snel door de douane waar Katja nog werd aangesproken maar niets bijzonders had mochten we doorlopen. Nadat we alle mensen gedag hadden gezegd en iedereen weer blij was dat we weer veilig in Nederland waren zat onze vakantie er toch echt op.
Snel naar huis waar lekker brood met oude kaas op ons wachtte en waar we lekker een kop tomatensoep kregen. Nadat iedereen weer naar huis was zijn we rustig de tassen gaan uitpakken en draaide de eerste was al.
We hebben met z’n vieren genoten van deze fantastische vakantie waarin we veel hebben gedaan en weinig hebben gelaten. In de bijna vier weken dat we in Indonesië zijn geweest hebben we alles eruit gehaald wat er volgens ons uit te halen viel.
Kortom het was een fantastische vakantie en vind het ook erg leuk dat de meiden ook een fantastische vakantie hebben gehad. Sterker nog die zijn al bezig met de volgende reis!
En een vakantie om nooit meer te vergeten!!!!!
En als laatste nog wat statistieken
Amsterdam – Helsinki 1525 kilometer
Helsinki – Singapore 9271 kilometer
Singapore – Medan 623 kilometer
Medan – Jakarta 1384 kilometer
Jakarta – Yogyakarta 456 kilometer
Surabaya – Denpasar 303 kilometer
Denpasar – Singapore 1669 kilometer
Singapore – Helsinki 9271 kilometer
Helsinki – Amsterdam 1525 kilometer
We hebben ongeveer totaal 26028 kilometer gevlogen deze vakantie
Brought by the Many Rev. More info here.